KOMUNIKAT ZARZĄDU POLSKIEGO INSTYTUTU STUDIÓW NAD SZTUKĄ ŚWIATA Nr 9 (60) Wrzesień 2017 roku
KOMUNIKAT ZARZĄDU POLSKIEGO INSTYTUTU
STUDIÓW NAD SZTUKĄ ŚWIATA
Nr 9 (60)
Wrzesień 2017 roku
ZARZĄD ZAPRASZA NA
VII Konferencję Sztuki Nowoczesnej w Toruniu
FORMIŚCI – BUNT / ZDRÓJ – JUNG IDYSZ.
W STULECIE POLSKIEJ AWANGARDY
Centrum Sztuki Współczesnej „Znaki Czasu”, 7 – 8. 11. 2017
INFORMACJA NA STRONIE INTERNETOWEJ
INSTYTUT JAKO PLACÓWKA PARTNERSKA ZAPRASZA NA KONFERENCJE:
5th International Festival of Anthropology of Dance / V Międzynarodowy Festiwal Antropologii Tańca
DANCING WITH HAFEZ OR FORGOTTEN BEAUTY OF PERSIAN ART
Warszawa, 18 – 22. 09, 2017
INFORMACJA NA STRONIE INTERNETOWEJ INSTYTUTU
1st International Conference
POP-REALITY:
JAPAN THROUGH THE EYES OF JAPANESE, JAPAN THROUGH THE EYES OF THE WORLD
organizowaną przez
Instytut Bliskiego i Dalekiego Wschodu Uniwersytetu Jagiellońskiego
w dniach 16 – 17 października 2017 w Krakowie
INFORMACJA NA STRONIE INTERNETOWEJ INSTYTUTU
Pierwsza Ogólnopolska Konferencja Naukowa
NIEPEŁNOSPRAWNI I SZTUKA
26-27 października 2017 roku
Muzeum Miasta Łodzi; Łódź, ul. Ogrodowa 15
Organizatorami konferencji są: Katedra Historii Sztuki i Katedra Filologii Hiszpańskiej Uniwersytetu Łódzkiego oraz Muzeum Miasta Łodzi.
INFORMACJA NA STRONIE INTERNETOWEJ INSTYTUTU
III naukowe spotkanie poświęcone polskim badaniom sztuki naskalnej,
SZTUKA NASKALNA: DZIEDZICTWO PRZESZŁOŚCI
Instytut Archeologii, Uniwersytet Jagielloński, Kraków 23-24 listopada 2017
„Sztuka Naskalna: Dziedzictwo Przeszłości” będzie trzecim naukowym spotkaniem poświęconym polskim badaniom sztuki naskalnej, których cykl został zapoczątkowany w Poznaniu (2012 i 2105 r.) w ramach współpracy Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza oraz Muzeum Archeologicznego. Tym razem gospodarzem dyskusji będzie Instytut Archeologii Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.
INFORMACJA PONIŻEJ ORAZ NA STRONIE INTERNETOWEJ INSTYTUTU
SZTUKA NASKALNA: DZIEDZICTWO PRZESZŁOŚCI
Instytut Archeologii, Uniwersytet Jagielloński, Kraków 23-24 listopada 2017
„Sztuka Naskalna: Dziedzictwo Przeszłości” będzie trzecim naukowym spotkaniem poświęconym polskim badaniom sztuki naskalnej, których cykl został zapoczątkowany w Poznaniu (2012 i 2105 r.) w ramach współpracy Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza oraz Muzeum Archeologicznego. Tym razem gospodarzem dyskusji będzie Instytut Archeologii Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Naszą intencją jest popularyzowanie badań nad sztuką naskalną na naukowym poziomie, promocja polskich inicjatyw badawczych w tej dziedzinie oraz budowanie interdyscyplinarnego forum dyskusji. Jakkolwiek sztuka naskalna w swojej większości powstała w dawnych czasach, w niektórych rejonach świata była ona żywą tradycją jeszcze w XX wieku. A dziś coraz częściej staje się też ważnym punktem odniesienia dla rdzennych społeczności w poszukiwaniu i podtrzymywaniu własnej tożsamości. Stąd podtytuł tegorocznego spotkania „Dziedzictwo przeszłości”, którym pragniemy podkreślić, że pomimo faktu, iż sztuka naskalna jest silnie zakorzeniona w przeszłości, jest też ważnym aspektem współczesności. Intryguje ona archeologów, przedstawicieli innych dyscyplin humanistycznych, ale także osoby spoza świata nauki, jak współczesnych artystów. Zapraszamy zatem do interdyscyplinarnej dyskusji przedstawicieli różnych środowisk naukowych.
Abstrakty proponowanych wystąpień (150-200 słów) prosimy przesyłać na adres rockart.seminarium3@gmail.com do dnia 30.09.2017 r.
Opłata konferencyjna: 50 zł. Numer konta zostanie podany w osobnym mailu, po akceptacji abstraktu.
Oczekujemy przede wszystkim oryginalnych prezentacji bazujących na własnych badaniach.
Przewidujemy do 30 minut na indywidualne wystąpienie.
Komitet naukowy:
prof. dr hab. Paweł Valde-Nowak; dr hab. prof. UAM Andrzej Rozwadowski (członek PISnSŚ); dr Radosław Palonka; dr Paweł Polkowski.
Komitet organizacyjny:
dr hab. prof. UAM Andrzej Rozwadowski; dr Radosław Palonka; mgr Anna Słupianek; Katarzyna Ciomek; Klaudia Jagoda.
PARTNERZY:
Instytut Wschodni UAM w Poznaniu, Instytut Archeologii Uniwersytet Jagielloński w Krakowie, Polski Instytut Studiów nad Sztuką Świata w Warszawie
NOMINACJA KOL. JANINY POSKROBKO NA KURATORA
METROPOLITAN MUSEUM OF ART
Z prawdziwą przyjemnością informujemy, że Janina Poskrobko-Strzęciwilk - wieloletni członek Polskiego Instytutu Studiów nad Sztuką Świata, została mianowana kierownikiem Pracowni Konserwacji Tkanin w Metropolitan Museum of Art.
Janina Poskrobko studia z zakresu konserwacji dzieł sztuki ukończyła na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. W roku 1989 opublikowała ważny artykuł: Ochrona zabytków architektury w województwie białostockim w okresie międzywojennym. W 2000 roku rozpoczęła pracę w Metropolitan Museum of Art jako konserwator tkanin. Przez kilkanaście miała pod opieką kolekcje zabytkowych tkanin i kobierców należących do Działu Sztuki Islamu. W tym czasie odpowiadała za największe projekty dotyczące konserwacji, ochrony i ekspozycji najcenniejszych tkanin przechowywanych w Muzeum do otwarciu w 2011 roku nowej Galerii Sztuki Islamu po gruntownym remoncie. Równocześnie prowadziła badania naukowe związane z przygotowywanie tkanin na wielkie wystawy, których wyniki opublikowała w katalogach: Venice and the Islamic World, 828–1797 (2007); Sultans of Deccan India, 1500–1700: Opulence and Fantasy (2015); and Court and Cosmos: The Great Age of the Seljuqs (2016). Była także współkuratorem wystawy Making the Invisible Visible: Conservation and Islamic Art w 2013 roku.
W 2006 roku wzięła udział w Międzynarodowej Konferencji ICOM w Muzeum Narodowym w Krakowie: Crossroads of Costume and Textiles in Poland z referatem: Polish kontusz sashesin the collection of the Metropolitan Museum of Art.
Wykształcona w Polsce i w Stanach Zjednoczonych aktualnie na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu kończy pracę doktorską poświęconą zagadnieniu polskich pasów kontuszowych. Promotorem jest prof. Jerzy Malinowski.
Dyrektor Metropolitan Museum of Art Daniel H.Weiss ogłaszając wybór na stanowisko kierownika Pracowni scharakteryzował Janinę Poskrobko jako utalentowaną i doświadczoną o imponującej wiedzy.
Dr Beata Biedrońska-Słota
Przedstawiamy głos w sprawie wystawy w Londynie:
ART OUT OF THE BLOODLANDS : A CENTURY OF POLISH ARTISTS IN BRITAIN
(Ben Uri Gallery & Museum, London, 28.6.2017 - 17.9.2017)
This exhibition is the second in a series which aims at presenting 20th century art produced in England by emigré artists - an earlier exhibition devoted to German artists in Britain occupied only the lower galleries, whereas the present exhibition occupies the entire space of the Ben Uri Gallery. The third exhibition will present work by Indian artists. Although the Ben Uri Gallery, founded a century ago in the Jewish East End of London, has been concerned in presenting work by British and European artists of Jewish descent, it has an ambition to open a Museum of Migration, which would broaden out the subject to cover the migration of all nationalities, whether enforced by political or military factors, economic or voluntary, and these exhibitions should be seen as evidence for these wider plans.
The exhibition is curated by Rachel Dickson, Head of Curatorial Services of the Ben Uri, and has been supported by the Polish Embassy, the Polish Social and Cultural Association (POSK) and the Polish Cultural Institute.
The title of the exhibition is rather misleading - I assume that the term “Bloodlands” is a reference to Timothy Snyder’s 2010 book, which specifically labelled the territories of Eastern pre-War Poland as the “Bloodlands”, and not Poland as a whole. The Polish artists in the exhibition come from all parts of Poland, and not just from the Kresy, the borderlands. The title also suggests that all the artists escaped to Britain from the bloodbath of the Second World War, which is the case with a proportion of them, but not with all - others came in early childhood as a result of a family decision (Wolmark), or came to Britain before the War and stayed for professional reasons (Topolski), or are young artists/students whose motives for coming to Britain have nothing to do with escape from a bloodbath.
The selection of works is limited to a couple of collections. Works on the well-lighted and spacious ground floor are all from the Ben Uri Collection (including ‘The last days of Rabbi Ben Ezra’, a huge work by Alfred Wolmark from 1905, illustrating a poem by Robert Browning from 1864, on long-term loan to the Ben Uri from E. & R. Guggenheim), while those in the three small and rather claustrophobic downstairs galleries are mostly from the collection of POSK and the Biblioteka Polska in POSK ; a handful of remaining works (again in the downstairs galleries) are from the private collection of Matthew Bateson, and the remaining few are from unspecified private collections. Thus the great majority of the works in the exhibition are from two collections. This is a very limited range of sources for such an ambitious exhibition. Furthermore, the curious division of the paintings and sculptures into Ben Uri works upstairs, and POSK (and other) works downstairs makes no sense whatever in what seems to be a generally chronologically-arranged exhibition. This arrangement privileges the Ben Uri works above those borrowed from POSK, Matthew Bateson and other private collectors, and militates against any attempt to give the exhibition either a chronological or a thematic order.
Several artists are represented by untypical works, including works by Józef Herman, Jankiel Adler and Henryk Gotlib. Others seem over-represented in what is a rather limited exhibition (Stanisław Frenkiel, in particular). These are the consequences of the very limited range of sources for the exhibition.
The text-labels are useful, giving brief biographical summaries, as well as changes of name of artists where appropriate (an exception here is Feliks Topolski), with the emphasis on when and under what circumstances they came to Britain. Longer labels for each gallery emphasise patterns of migration of the artists in the gallery. These assume a considerable knowledge of Central European history, they do not present a chronology for visitors who may be less familiar with the historical context.
Alfred Wolmark’s huge ‘Last days of Rabbi Ben Ezra’ (1905) is a work of high quality and considerable interest to those concerned with the cultural life of East End Jewish London, but the fact that Wolmark happened to be born in Warsaw is rather a weak excuse for its presence in the exhibition. Similarly, a painting by Teodor Axentowicz (‘The parting’, undated, lent by the Biblioteka Polska in POSK) has little place if any in the exhibition - Axentowicz certainly visited London, but had no substantial connection with Britain. (Tadeusz) Piotr Potworowski could have been represented by a more typical work than his ‘pen and ink Self-portrait’ (undated), one which would have illuminated his connection with Corsham and with the St. Ives group of artists, but presumably such a work was not available for loan. The front cover of a closed book by Franciszka & Stefan Themerson (a 1988 reprint of a children’s book from 1963) was a quite inadequate representation of their important and still undervalued work.
For me the work that stood out in terms of quality was ‘Vertical movement’ (c.1950s ; POSK collection) by Tadeusz Znicz-Muszyński (1922-1988), a beautiful-executed essay in Geometrical Abstraction which had a strong architectural foundation, by an artist new to me. A fine abstract by Caziel (Kazimierz Józef Zielenkiewicz), lent by Whitford Fine Art, is dated 1967 - this predates his arrived in Britain from Paris in 1969 ; Whitford, who are Caziel’s dealers, could perhaps have been persuaded to lend a work executed in Britain. Henryk Glicenstein’s small bronze ‘Portrait of Israel Zangwill’ (1923 ; Ben Uri) is quite superb, albeit in an anachronistic and outdated style - but perhaps this was particularly appropriate to the subject. Leopold Pilichowski’s ‘Old man in a blue smock’ (undated ; Ben Uri) is a fine work too - Pilichowski played a major role in the development of the Ben Uri Society in London, and perhaps ought to have been represented by more works than just this one. Marek Żuławski’s works (there are 3 or 4 paintings and prints in the exhibition) are disappointing, and give no clear idea of the range of his work. Józef Herman’s work in the exhibition is confined to his ‘Tribute to Goya’s Black Pictures (In memory of the Fighters of the Warsaw Ghetto)’ (1974, reworked 1998 ; Ben Uri) and to a couple of sketches. Jankiel Adler’s sole work in the exhibition is ‘Wounded (Portrait of a Man in a Cap)’ (undated ; Ben Uri), which gives little or no impression of the quality of his work as a whole. Feliks Topolski’s painting ‘Old England’ (1943 ; Matthew Bateson collection) shows the artist at his worst, at his most meretricious, while his pencil sketch of Bertrand Russell (undated ; Bateson collection - presumably this is one of his sketches for the BBC television series “Face to Face”) shows him at his very best, as a superb draughtsman.
In a sense, the exhibition is constrained by the fact that it is essentially drawn from two collections, which are kept apart in the display, and fails to present a coherent narrative - it is neither an exhibition of Polish art of the 20th century, nor an exhibition of work by Jewish-Polish artists, nor an exhibition demonstrating the migration of Polish artist to Britain during the period in question. There is a lack of focus about the exhibition, as if it was trying to present several overlapping narratives, on the basis of a very limited and often rather casually-selected works. But it is not often that Polish art is shown in London, and such an exhibition can serve as a good introduction to the subject to an audience which would normally have no contact with it.
Krzysztof Z. Cieszkowski (London, 11.8.2017)
WORLD CONGRESS OF JEWISH STUDIES
6-10 sierpień 2017, Jerozolima
W dniach 6-10 sierpnia 2017 r. na XVII Kongresie Światowych Studiów Żydowskich (World Congress of Jewish Studies) spotkało się blisko 1800 uczonych z całego świata. Kongres odbywa się co 4 lata, zawsze w Jerozolimie i już od kilkunastu edycji coraz częściej (obok historii, literatury, religii) pojawiają się tematy związane z problematyką sztuki żydowskiej, sztuki izraelskiej, jak również zagadnień dotyczących kolekcjonowania sztuki żydowskiej.
Także tym razem wśród wielu różnorodnych sesji i paneli (945) odbyło się 15 spotkań dotyczących sztuki żydowskiej pogrupowanych w sesje: „Picturing Jewish Texts”, „Intersecting Identities: Gender, Ethnicity, Class, Religion, and History in the Contemporary Art of Israeli Women”, „Jews in the Modern Art of Eastern Europe”, “Visualizing the Mystical”, „Visual Representations of Jewish Identity and Jewish Culture”, „Israeli Art and Artists”, „Tradition and Innovations in Jewish Visual Culture”, „Orientalism, Orientalization and Self-Orientalization in Modern Art. A Jewish Connection”, „The Art of Seeing the Other”, „Women's Art and Women in Art”, „Intercultural Dialogues in Modern Art and Architecture”, „Synagogues: Art in a Ritual Space”. Odbyły się także 2 panele poświęcone zachowaniu dziedzictwa żydowskiego w Macedonii: „The Cultural Heritage of Macedonian Jews: Research, Preservation, and Social Impact of the Jewish Past in Contemporary Southeastern Europe” oraz niełatwym i pogmatwanym dziejom wspaniałych żydowskich kolekcji w Związku Radzieckim: „Soviet Jewish Ethnography: Research and Collections in the Interwar Period”. O zbiorach judaików przechowywanych obecnie w Państwowym Muzeum Etnograficznym w Petersburgu (kolekcji I. M. Pulnera i kolekcji S. An-skiego) mówiły Deborah Yalen – „Reconsidering Centers and Peripheries: I. M. Pul’ner and the Jewish Section of the State Museum of Ethnography in Leningrad” i Iryna Sergeyeva „Tracing An-sky’s Collections after the Liquidation of the Jewish Historic Ethnographic Society in 1930”. Marina Shcherbakova opisała dzieje Muzeum Żydów gruzińskich – „The Museum of the Jews of Georgia (1933 – 1952) in the Context of Soviet Ethnography” natomiast Eugeny Kotlyar w referacie „Usher Khiter and Elyukim Maltz: In Search of Lost Research Expeditions from the Jewish Museum in Odessa” starał się zrekonstruować etnograficznych ekspedycji wysyłanych
Trudno jest omówić wszystkie wystąpienia, przybliżę kilkanaście, według mnie najciekawszych. W kilku referatach poświęconych współczesnej sztuce izraelskiej pojawił się ważny pkt widzenia kobiet: Batya Brutin omawiała sztukę drugiego pokolenia w kontekście doświadczeń kobiecych i feministycznych („Second Generation Israeli Female Artists: Identity of Holocaust Victim”, Yael Guilat „A Womb of Living Water”: A Gender-Based Examination of Video Artworks about Tevilah in the Context of Jewish Expression in Israeli Art”, zaś Sivan Rajuan Shtang omówiła projekty fotograficzne Dafny Shalom („Gender, Race, and Class in Dafna Shalom's Social Photography Project "Identity & Identify"). Badacze (a właściwie badaczki) z Polski stanowili widoczną i wyróżniającą się grupę wśród referentów. Cała sesja „Jews in the Modern Art of Eastern Europe” poświęcona była Polskim tropom. Referat Katarzyna Chrudzimska-Uhery przybliżył sylwetkę zapoznanego artysty Maksa Hanemanna („Maks Hanemann (1882-1940s): A Polish-Jewish Painter in Zakopane”, Renata Piatkowska mówiła o obecności Marca Chagalla W Polsce, jego rzeczywistej wizycie w Wilnie w 1935 roku oraz poświęconej mu refleksji krytycznej autorstwa Aurelii Gottliebowej i Debory Vogel („Miracle in Reality. Marc Chagall in Poland (1918-1939)”. Natomiast Magdalena Tarnowska (PISSŚ) mówiła o żydowskim życiu artystycznym na Dolnym Śląsku („Jewish Artistic revival in the Lower Silesia (Poland), 1945-1950”). Do sztuki nowożytnej odwołały się w swoich referatach Romana Rupiewicz („The Trial of Christ, Anti-Semitism and Pilatus in Sixteenth-Century Art” i Dagmara Budzioch (“Depictions of the Hanging of Haman in the Illustrated Esther Scrolls”). Eleonora Jedlinska przypomniała project Treblinka Zofii Lipeckiej (“Remembering in Painting: Project Treblinka 2004… of Zofia Lipecka”), Artur Kamczycki omówił kabalistyczne inspiracje w projekcie Muzeum Żydowskiego w Berlinie (“Tikkun Olam and Architecture: Daniel Libeskind's Jewish Museum in Berlin”). Tworzoną w Palestynie i w Izraleu artystów pochodzących z ziem czeskich przedstawiła Eva Janacova z Czeskiej Akademii Nauk w Pradze („The Promised Land: Jewish Motifs in Czech-Israeli Visual Arts”).
Ważną sesję “Visualizing the Mystical” zorganizował dr Ilia Rodov z Bar-Ilan University. Wśród wystąpień uwagę przygiągnęła prezentacja Batshevy Goldman-Ida, która mówiła o sztuce chasydzkiej („Visual Imagery in the Thought of Rabbi Nahman of Bratslav”), organizatora panelu Ilii Rodova, “God's Names in Synagogues: Optical Aspects of Mystical Experience” oraz Olgi Gershenson, która wprowadziła nas w przerażający ale fascynujący świat izraelskiej, filmowej kultury popularnej (“The Jewish Supernatural and the Emergent Israeli Horror Genre”).
To najciekawszych i wzruszających momentów konferencji należał referat Zivy Amishai-Maisels, która opowiedziała o zmarłym w 2015 roku wybitnym historyku sztuki Avigdorze V. G. Posèqu, pochodzącym z Krakowa, tym razem jako malarzu i scenografie („Avigdor Poseq: Artist and Art Historian”).
Dr Renata Piątkowska
INTERNATIONAL CONFERENCE ON JAPANESE CULTURAL STUDIES OUTSIDE OF JAPAN – ITS CURRENT STATUS AND FUTURE PERSPECTIVES
12th – 14th July 2017, Norwich
Japanese Cultural Studies outside of Japan – its current status and future perspectives was a three-day international event that took place in Norwich, UK between 12th and 14th July 2017. It was organised by the Sainsbury Institute for the Study of Japanese Arts and Cultures (SISJAC) and the Centre for Japanese Studies, University of East Anglia (UEA), in association with the Global Exchange Organisation for Research and Education, Gakushin University, Japan. The conference’s sessions were held at the Enterprise Centre on the UEA campus (first two days) and the Cathedral Hostry in Norwich (third day). The conference was planned to mark the 10th anniversary of the Postgraduate Workshop in Japanese Art History (PWJAH) organised by SISJAC in 2006. The geographical focus of the proceedings was on Europe in general and on Central/Eastern Europe in particular, but contributions from America were also numerous.
The prime objective of the event was to reassess the status and challenges facing universities, museums and other institutions that research, disseminate and display Japanese culture, as well as to publish a body of recommendations as to what actions and support are required to overcome these challenges. The intention of the organisers is to present the findings of the event to relevant policymakers, governments, foundations and researchers, educators, curators and other individuals whose mission is to support and popularise Japanese culture abroad. These written recommendations are to be published digitally. Another major aim of the conference was to identify strategies for building a forum for researchers in Europe and America, which would facilitate future collaborative projects. The conference also made an attempt to ascertain the status quo of current cultural exchanges between Europe and Japan. The organisers expressed their intention to follow up with further events, most likely on annual basis, to examine issues of Japanese Cultural Studies within the domain of international relations and history. Furthermore, the organisers plan to set up a website devoted to continuous updating and sharing of the latest research in the field of Japanese Cultural Studies.
The initiative stemmed from the fact that during the recent decades, there has been a significant decline in support from Japan for Japanese Cultural Studies conducted abroad. As a result, the field has often been subsumed by the larger framework of East Asian Studies. A recurring theme of the proceedings was the question if and how the developments in the field and views held outside of Japan may impact on Japanese Cultural Studies in Japan. Among the pivotal issues raised and debated were individual projects related to Japanese Cultural Studies being carried out by the contributors and forging lasting professional relationships beyond national borders.
The conference was structured on three separate sessions, the first of which focused on the situation at institutions of higher education. The fluctuations in the numbers of students studying Japanese culture at a degree level (BA, MA, PhD), career options for postdoctoral scholars, and the availability of relevant programmes in Japan were all discussed at length. The second session concentrated on European and American museums and their strategies of displaying Japanese culture. The third session was devoted to the role of Japan in invigorating the dynamics of the field abroad.
The speakers included scholars, curators and other individuals from Czech Republic, France, Germany, Holland, Hungary, Italy, Japan, Poland, Russia, UK and USA. Poland was represented by Anna Król of the Manggha Museum of Japanese Art and Technology in Kraków, who presented a paper entitled Exhibition of Japanese Art as Intercultural Dialogue: The Exhibition Strategies of the Manggha Museum; Dr Agnieszka Kluczewska-Wójcik of the Polish Institute of World Art Studies in Warsaw, who related the role of the Institute in popularising Japanese culture in Poland (Japonisme and Japanese Culture Studies in Poland - An account of the role of the Polish Institute of World Art Studies); and Dr Piotr Spławski of the Polish Institute of World Art Studies, who delivered a report on the current state of Japonisme studies in Europe (Japonisme as a Branch of Japanese Cultural Studies: Its spread and the present state of the field in Europe).
During the fourth day of the conference, the participants had the great pleasure to enjoy a private view of the exhibition Hokusai: beyond the Great Wave mounted at the British Museum in London. The tour was led by Tim Clark, Head of the Japanese Section at the British Museum.
Dr Piotr Spławski
波兰美术通史 精装 (THE HISTORY OF POLISH ART)
Zarząd informuje, że powyższą publikację w języku chińskim, przygotowaną pod redakcją Jerzego Malinowskiego przez Polski Instytut Studiów nad Sztuką Świata i Instytut Adama Mickiewicza. opublikowaną w Szanghaju, można nabyć na chińskim Amazonie:
Cena w ChRL: 170,00 CNY = 92,82 PLN
Polski Instytut Studiów nad Sztuką Świata
Strona internetowa: http://www.world-art.pl
Oddział Warszawski
http://www.facebook.com/pages/Polski-Instytut-Studi%C3%B3w-nad-Sztuk%C4%85-%C5%9Awiata/504390379582972
Anna Sembiring - administrator profilu (ankasembiring@gmail.com.).
Oddział Krakowski
https://www.facebook.com/PolskiInstytutStudiowNadSztukaSwiataKrakow?ref=hl
Aleksandra Görlich - administrator profilu (krakow@world-art.pl)
Składki
Zarząd gorąco prosi i przypomina członkom o płaceniu składek za okres od rejestracji Instytutu, to znaczy od lipca 2011 roku (normalna składka – 10 zł; ulgowa dla doktorantów – 5 zł, dla emerytów i rencistów – również ulgowa 5 zł, wprowadzona uchwałą zarządu od października 2012 roku). Składki stanową podstawowy fundusz, z którego możemy pokrywać koszty utrzymania lokalu Instytutu; czynsz za wynajem oraz rachunki za energię elektryczną i wodę to łącznie około 1000 zł miesięcznie.
Numer konta Instytutu w Credit Agricole Bank Polska:
24 1940 1076 3101 7420 0000 0000
Lokal przy ul. Foksal 11 jest wykorzystywany na cele kulturalne przez Polski Instytut Studiów nad Sztuką Świata dzięki pomocy Miasta Stołecznego Warszawy – Dzielnicy Śródmieście.
